ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ-ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ | ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑΚΗ

Katerina Kostaki
2 Νοε
διαβάστηκε 3 λεπτά

Read the English Translation of this article here

Κάθε μέρα υπάρχει και ένα νέο #Μάθημα.

Στα χρόνια που πέρασαν τα μαθήματα ήταν πολλά και άκρως επώδυνα.

Το πιο επώδυνο πράγμα ήταν το γεγονός πως δεν γνώριζα ότι επρόκειτο για Μαθήματα Ζωής, και όσο δεν γνωρίζεις τόσο πιο επώδυνα γίνονται.

Όμως υπάρχει και ένα συναρπαστικό μέρος αυτού του κύκλου μαθημάτων το οποίο το κατανοείς ή βιώνεις όταν πλέον έχεις σκαρφαλώσει στις κορυφές της Γνώσης και ανόδου και αυτό είναι πως η πραγματική απελευθέρωση έρχεται όταν μάθεις να αποδεσμεύεσαι από ανθρώπους και καταστάσεις.

Να παραιτείσαι από δεσμούς, που πλέον δεν σε αφήνουν να αναπτυχθείς και να δώσεις το μέγιστο Δυναμικό σου.

Είναι ένα από τα πιο δύσκολα Μαθήματα της Ζωής, και νομίζω ότι έχω ξεκινήσει, αν όχι κατακτήσει πλήρως σε αυτή την φάση της ζωής μου.

Το να αποδεσμεύεσαι σημαίνει ότι έχεις #Εμπιστοσύνη στον Εαυτό σου και στις #Δυνάμεις που σε καθοδηγούν.

Σημαίνει επίσης πως ότι δεν σε εκφράζει πλέον και δεν έχεις κοινά σημεία μαζί του αποτελεί #Παρελθόν.

Με λίγα λόγια οτι δεν σε εξυπηρετεί πια και αυτό αφορά τόσο τους ανθρώπους, τις καταστάσεις ή πράγματα υλικά.

Το μεγαλείο έρχεται όταν προχωράς μπροστά αφήνοντας πίσω σαν τα παλιά μας ενδύματα μιας ζωής, ή κομμάτια μιας άλλης πραγματικότητας, που τελειώνει ρίχνοντας τα θεμέλια για να αρχίσει μια άλλη Νέα.

Πριν από είκοσι χρόνια (χρόνος που ανεβασα το αγγλικο κείμενο) ακριβώς ξεκίνησα να ταξιδεύω μέσα σε έναν κόσμο άγνωστο, αλλά συνάμα μαγικό με κουπιά στην Πνευματική μου βάρκα, την Δημιουργικότητα μου, τον Δημιουργικό Οραματισμό και Γραφή.

Στην πορεία ανακάλυψα νέους θησαυρούς κρυμμένους στο εσωτερικό σπόρο της νοητικής πορείας μου και τους ενέταξα σαν γόνιμο υλικό στο ήδη υπάρχον.

Μετά από είκοσι χρόνια (με την έκδοση του αντίστοιχου αγγλικού άρθρου) η περιουσία μου πλέον στο Δημιουργικό, Πνευματικό, Νοητικό και Φυσικό κόσμο μου είναι ανεπανάληπτη και αμύθητη τόσο σε γραπτή όσο και νοητική μορφή.

Βαδίζοντας 20 χρόνια παρουσίας ή και απουσίας στο Κοσμικό και Γήινο Γίγνεσθαι επιτρέπω πλέον στον εαυτό μου να νιώσει ανυπέρβλητη #Ευγνωμοσύνη για όσα μου δόθηκαν και περηφάνια για όσα κατέκτησα με τον δικό μου κόπο, και με ελάχιστη βοήθεια από τον κόσμο που με περιτριγυρίζει.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι προσπάθειες μου και η επιτυχία μου είναι διπλές, γιατί τον δρόμο αυτόν τον βάδισα μόνη μου μέσα από επιθέσεις, αρνήσεις, αθέμιτο ανταγωνισμό, #ζήλεια και #Εχθρικότητα.

Φτάνοντας και έχοντας κατακτήσει μια - μια τις κορυφές των προσδοκιών μου και ορίζοντας τους στόχους μου ακόμη πιο ψηλά, απολαμβάνω το γλυκό #Νέκταρ της Επιτυχίας και της Ευτυχίας.

Δεν είναι λίγο να είσαι μια εργαζόμενη μητέρα, νοικοκυρά, που πολλοί πολέμησαν και λίγοι αγάπησαν και να έχεις αποκτήσει ένα Διεθνές Δίκτυο από νέους φίλους/φίλες με το ίδιο σκεπτικό παγκόσμια, ευκαιρίες, δημιουργίες και πάνω από όλα προβολή σε Διεθνές επίπεδο, χωρίς να ανήκεις σε οποιαδήποτε ομάδα, οργάνωση η Οργανισμούς.

Ειδικά όταν οι ομάδες, που λογικά θα έπρεπε να με αγκαλιάσουν και στηρίξουν με αγνόησαν επιδεικτικά.

Ίσως η ίδια να έχω ενταχθεί σε μια Πνευματική Μάχη για όλους όσους βρίσκονται στο Κατώφλι μιας Νέας Αρχής, αλλά ακόμη διστάζουν να προχωρήσουν.

Μπορεί η δική μου ιστορία να σας βοηθήσει να πάρετε απόφαση και να κάνετε το άλμα στο άγνωστο.

Ακόμη και για εσάς που προτιμάτε να μείνετε κλεισμένοι στο #Κουκούλι σας, ας μείνω στην σκέψη σας σαν μια γραφική φιγούρα, που γράφει ασυναρτησίες.

Όσο θα εξελίσσομαι Κοινωνικά και Πνευματικά, πάντα θα θυμάμαι με #Αγάπη και #Συμπόνια όλους όσους δεν τολμήσατε να πράξετε όσα έπραξα εγώ, έστω με τίμημα.